ನೀರವ ರಾತ್ರಿ,
ಕಮರಿದ ಚಂದ್ರ,
ಕರಾಳ ಮೌನದ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯ,
ಅದನ್ನು ತುಳಿಯುತ್ತಾ ಅವಳು ಹೊರಟಳು…
ಕತ್ತಲಲ್ಲಿ ಕರಗುತ್ತಾ,ಕತ್ತಲಲ್ಲಿ ಒಂದಾಗಬೇಕೆಂದು ಬಯಸುತ್ತಾ…
ಸಮಯದ ಹಂಗಿಲ್ಲ,ಬೆಳಕಿನ ಹಂಬಲವಿಲ್ಲ..
ಆದರೆ...
ಇದ್ದಕ್ಕಿದ್ದಂತೆ,
ಪ್ರಖರವಾಗಿ ತಿವಿದಂತಾಯಿತು,
ಬೆಳಕಂತೆ!
*****
ಇವ ಕಣ್ತೆರದ….
ಅವಳು ಕಾಣಲಿಲ್ಲ…
ಹುಡುಕುತ್ತಾ ಹೊರಟ…
ಅದೇ ರಾತ್ರಿ…ಕತ್ತಲು…ಮೌನ…
ಏನೋ ಕಂಡಂತಾಯಿತು!
ಅವಳೇ,ಅವಳೇ…
*****
ಇನ್ನೆಲ್ಲೋ ಯಾರೋ ಕಣ್ಣುಬಿಟ್ಟರು...
ಇವ ಮಾಯವಾದ...!
ಅವರು ಹೊರಟರು,ಇವನನ್ನು ಅರಸುವುದಕ್ಕಂತೆ!!!
*****
No comments:
Post a Comment